Ενεργοί μπαμπάδες

Ένας χωρισμένος πατέρας, ο Σταύρος Σίπκας, στην προσπάθεια του να έχει ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών του, δημιουργεί μια ξεχωριστή, για τα ελληνικά δεδομένα ομάδα. Ένας διαζευγμένος μπαμπάς μοιράζει τη ζωή του μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας, μεταξύ δικαστηρίων και Αστυνομικού Τμήματος, για να έχει το χρόνο που του αναλογεί με την κόρη του. Δύο άντρες άγνωστοι μεταξύ τους, μοιράζονται σκέψεις και εμπειρίες, καθώς και την αγωνία τους για το κοινό μέλλον με τα παιδιά τους. Δύο ενεργοί μπαμπάδες, ήρωες στο σημερινό Mylittlestory.

Τι είναι οι ενεργοί μπαμπάδες;

Οι Ενεργοί Μπαμπάδες για τα δικαιώματα του Παιδιού είναι Αστική Μη κερδοσκοπική Εταιρεία (ΑΜΚΕ και όχι ΜΚΟ όπως κάποιοι την αναφέρουν) που με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Δημιουργήθηκε για την υποστήριξη και προβολή με κάθε μέσο της αναγκαιότητας για την θέσπιση της Συνεπιμέλειας των ανήλικων τέκνων στη χώρα μας και την ανάδειξη των προβλημάτων που σχετίζονται με την γονεϊκή αποξένωση και την αναζήτηση προτάσεων, λύσεων, δράσεων, με σκοπό την αντιμετώπιση του σύγχρονου αυτού ζητήματος, που απασχολεί χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα.

Πως προέκυψε ως ιδέα;

Η αγωνία που νιώθει κάθε γονιός μετά από την απότομη διακοπή του γάμου, του συμφώνου συμβίωσης κλπ για τη νέα πραγματικότητα που ζουν τα παιδιά του, αποκομμένα από τις μέχρι τότε συνήθειες τους και τη συναισθηματική σχέση που έχουν με τον πυρήνα της οικογένειας, με οδήγησαν σε όλες αυτές τις ενέργειες που χρειάζονται για να δημιουργηθεί αυτή η ομάδα. Δεν μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς τα παιδιά. Δεν μπορούσα να μένω άπραγος και να μην αποτελώ μαζί με την μητέρα τους, ισότιμο πυλώνα της ανατροφής και της ανάπτυξης τους. Στην ζωή κάθε παιδιού, υπάρχει ένας ήρωας και μια ηρωίδα. Προσπάθησα να ενώσω τις χιλιάδες φωνές που διαπίστωσα ότι υπάρχουν εκεί έξω από ήρωες και ηρωίδες, από μπαμπάδες αλλά και μαμάδες που δεν είχαν την επιμέλεια των παιδιών τους. Από την προσπάθεια αυτή προέκυψε η ΑΜΚΕ Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του παιδιού.

Ποια είναι ακριβώς η δράση σας;

Επειδή κατά το παρελθόν υπήρξε παραπληροφόρηση ακόμα και εντός της Βουλής για το ποιοι είμαστε και τι κάνουμε, θέλω να επαναλάβω ότι η δράση της Εταιρείας δεν εξαρτάται από κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Η Εταιρεία επιχειρεί την προώθηση και επίτευξη των καταστατικών της σκοπών, με δράσεις και μέσα που περιλαμβάνουν ενδεικτικά α) την διεξαγωγή μελετών, ερευνητικών έργων και εφαρμογών, με τη συνεργασία των εταίρων και μελών, β) να οργανώνει συνεντεύξεις, διαλέξεις, συνέδρια και παρουσιάσεις κάθε μορφής, με τρόπο νόμιμο και δεοντολογικά ορθό, γ) να διενεργεί κάθε άλλη νόμιμη και συναφή δραστηριότητα που προωθεί την από κοινού και εξίσου άσκηση της γονική μέριμνας σε όλες τις εκφάνσεις της. Η Συνεπιμέλεια με Εναλλασσόμενη Κατοικία και Ίσο Χρόνο Ανατροφής είναι το τρίπτυχο των Ενεργών Μπαμπάδων που ταυτόχρονα αποτελεί, ΒΑΣΙΚΟ δικαίωμα των παιδιών και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ των γονέων να κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Από νομοθετικής άποψης τι ισχύει αυτή την στιγμή στην Ελλάδα;

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2021 τέθηκε σε ισχύ ο Ν.4800/21. Ο ευρύτερα διαδεδομένος ως ¨Νόμος της Συνεπιμέλειας¨. Σύμφωνα με το πρώτο άρθρο του νόμου, «Το βέλτιστο συμφέρον ενός παιδιού εξυπηρετείται με την ενεργό παρουσία και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.» Αυτός ο ορισμός εξασφαλίζει την ισότητα που επεδίωκε ένας μπαμπάς ώστε να μεγαλώνει από κοινού και εξίσου ένα παιδί με την μητέρα του. Περιλαμβάνονται στον παραπάνω νόμο, όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που έχουν οι γονείς προς τα παιδιά τους και το βασικότερο όλων εξασφαλίζεται, σε συνάρτηση και με τον νέο Ποινικό Κώδικα, ότι κανένα παιδί δεν θα ανατρέφεται από γονιό που αποδεδειγμένα έχει ασκήσει προς αυτό, κάθε μορφή κακοποίησης, συμπεριλαμβανομένης και της συναισθηματικής.

Τι διεκδικεί η ομάδα σας;

Το πρώτο βήμα με την αλλαγή του νομικού πλαισίου επετεύχθη. Το επόμενο και μεγαλύτερο βήμα είναι η ενημέρωση κάθε γονέα, που αποφασίζει να διακόψει τον γάμο, το σύμφωνο συμβίωσης κλπ, ότι τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να ανατρέφονται με 2 γονείς από κοινού και εξίσου, καθώς και πως παλαιότερες πρακτικές όπου ο ένας εκ των γονέων άρπαζε στην κυριολεξία το παιδί και έφευγε, πλέον τιμωρούνται με αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Είναι προς όφελος των παιδιών και των γονιών, από κάθε άποψη συμπεριλαμβανομένης και της οικονομικής, να καθίσουν πολιτισμένα σε ένα τραπέζι και πέρα από κάθε προσωπική τους πικρία, να αποφασίσουν το καλύτερο για το μέλλον των παιδιών του. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι, «εκτός κάδρου» αφήνω κάθε αποδεδειγμένα κακοποιητική συμπεριφορά.

Έχει απήχηση η δράση σας;

Την ιστοσελίδα μας στο Facebook την ακολουθούν περίπου 31000 άτομα. Σε καθημερινή βάση αναρτώνται δράσεις, δικαστικές αποφάσεις και έρευνες που αναδημοσιεύουν όσοι μας ακολουθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα σχεδόν 2 χρόνια ύπαρξης των Ενεργών Μπαμπάδων, έχουμε δώσει συνεντεύξεις Πανελλαδικά και σχεδόν σε όλα τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και μη. Κατά την διάρκεια της νομοθετικής διαδικασίας που οδήγησε στην ψήφιση του Ν.4800/21, κληθήκαμε στην Βουλή να παρουσιάσουμε τις απόψεις μας στην εθνική αντιπροσωπεία, γεγονός που αποδεικνύει ότι έχει απήχηση το έργο και η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε ένα τόσο μεγάλο θέμα, που αγγίζει όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Υπάρχουν γυναίκες – μητέρες που έχουν στραφεί εναντίον σας;

Για κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση. Όπως υπάρχουν κακοί μπαμπάδες, υπάρχουν και κακές μαμάδες. Μέτρο σύγκρισης δεν είναι μόνο το προσωπικό βίωμα του καθενός. Ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί και να επαναξιολογηθεί συνολικά. Υπάρχουν λοιπόν μητέρες, που έχουν στραφεί εναντίον μας λόγο της αρχικής άγνοιας των προθέσεων μας. Δεν είμαστε ενάντια στις μητέρες, αντιθέτως  το δυσανάλογο βάρος που είχαν επωμιστεί τόσα χρόνια να ανατρέφουν μόνες τους τα παιδιά, το αναδεικνύουμε και ζητούμε να εφαρμοστεί η ισότητα με κοινή ανατροφή. Ο μπαμπάς δεν θα είναι πλέον ο ¨διασκεδαστής του Σαββατοκύριακου¨ αλλά θα αναλαμβάνει από κοινού και εξίσου την ισόχρονη ανατροφή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η μητέρα θα έχει περισσότερες εργασιακές ευκαιρίες, χρόνο για τις προσωπικές ανάγκες της και το κυριότερο, θα επέλθει ουσιαστική ισότητα. Υπάρχει όμως και μια μειοψηφία από μητέρες και άτεκνες γυναίκες, που επιμένουν να τίθενται απέναντι μας για λόγους που οφείλουν να ξεκαθαρίσουν. Προσπαθούν να παρουσιάσουν μια ατζέντα διαφορετική από το πνεύμα του νόμου, ισχυρίζονται ανυπόστατες κατηγορίες και γενικά προσπαθούν να ορίσουν ως κακοποιητή κάθε μπαμπά που τίμια και ηθικά ζητά τα αυτονόητα δικαιώματα, προς και για τα παιδιά του. Κάθε υγιώς σκεπτόμενα γονέας, πέρα από τις όποιες προσωπικές εμπειρίες, φιλοδοξίες και πολιτικές απόψεις, πρέπει να επιζητεί το καλύτερο για τα παιδιά του με βάση όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες και κοινωνικές αντιλήψεις. Η αναίτια απότομη απομάκρυνση ενός παιδιού από τον ένα γονέα του, συνιστά κακοποίηση και βρίσκεται εντός των πλαισίων που ορίζουν την ενδοοικογενειακή βία. Καλούμε όλες τις μητέρες τους γονείς και κάθε πολίτη γενικότερα,να μας γνωρίσουν και να αποκτήσουν αντικειμενική και εμπεριστατωμένη ενημέρωση από την σελίδα μας  (www.energoimpampades.gr).

Αυτή είναι η ιστορία μου, η ιστορία ενός πατέρα, ιατρού στο επάγγελμα, που αγωνίζεται δικαστικά για τα δικαιώματα του παιδιού του και τον ενεργό ρόλο που θέλει και οφείλει να παίξει στην ζωή του. Τα όσα καταθέτω δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, διότι διαθέτω όλα τα αποδεικτικά στοιχειά. Δεν έχω παραβιάσει ουδέποτε κανένα μέρος εκδοθείσας δικαστικής απόφασης, καταβάλω ανελλιπώς με πάγια τραπεζική εντολή διατροφή μεγαλύτερη των 1000€ ενώ επιπρόσθετα η μητέρα, νομικός στο επάγγελμα, λαμβάνει και επίδομα για το παιδί.

Μετά από μερικά χρόνια γάμου και ενώ το παιδί μας διένυε την βρεφική ηλικία, αποφασίσαμε από κοινού να μετοικήσουμε οικογενειακώς στην Γαλλία με σκοπό να εργαστούμε προς βελτίωση της ζωής μας. Γνωρίζοντας άπταιστα την γαλλική γλώσσα η τότε σύζυγος μου, σε αντίθεση με έμενα που έπρεπε να την σπουδάσω, εγκατασταθήκαμε στην πόλη που επέλεξε. Έκτοτε άρχισαν και τα προβλήματα, καθώς η μητέρα και ο ανώτερος δικαστικός πατέρας της ήταν τελείως αντίθετοι με αυτή την κίνηση, ενώ οι γονείς μου κράτησαν ουδέτερη στάση, σεβόμενοι ως όφειλαν την επιθυμία μας. Οι γονείς της έκλαιγαν συνεχώς, ζητώντας να γυρίσουμε πίσω διότι τους έλειπε εκείνη και το εγγόνι τους. Αποφάσισε λοιπόν, αντί να ασχοληθεί με τη επαγγελματική της σταδιοδρομία και εξέλιξη, τελικώς να μοιράζεται μαζί με το παιδί τον χρόνο της, διανύοντας 6 μήνες στην Ελλάδα και 6 μήνες στην Γαλλία όπου εργαζόμουν ως υποδιευθυντής και μετέπειτα διευθυντής σε κλινική. Παράλληλα δημιουργήθηκε θέμα και κατά την περίοδο των διακοπών, διότι επιθυμούσε να διαμένουμε τον περισσότερο χρόνο με τους δικούς της. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα οι καυγάδες να γίνονται συχνότεροι και με μεγαλύτερη ένταση.

Μολαταύτα, προσπάθησα μέσω της εργασίας μου να προσφέρω στην γυναικά και το παιδί μου, μια αξιοπρεπή και ευχάριστη ζωή, αγοράζοντας σπίτι με δάνειο και στην συνέχεια αυτοκίνητο, εξασφαλίζοντας άνεση στην διαμονή και τις μετακινήσεις μας. Εις μάτην όμως, αφού η τότε σύζυγος μου, άλλαζε συνεχώς τα σχεδία της, αρνούμενη να εργαστεί ακόμα και όταν της παρουσιάστηκε μοναδική ευκαιρία σε παγκόσμια εταιρεία. Κάποια στιγμή μου ανακοίνωσε ότι επιθυμεί να πουλήσουμε το σπίτι και να αλλάξουμε πόλη. Ελπίζοντας ότι θα σταματήσουν οι εντάσεις και η γκρίνια περί επιστροφής στην Ελλάδα, άρχισα να αναζητώ λύσεις που θα ικανοποιούσαν την επιθυμία της. Την τελευταία φορά που επέστρεψε από την Ελλάδα η επιθυμία είχε μετατραπεί, σε απόφαση μετακόμισης στην Ελβετία ή επαναπατρισμού. Ήμουν αρνητικός, λέγοντας της ότι δεν μπορούσαμε με μηνιαία δόση δανείων 2000€, να αφήσω την δουλειά μου.

Και τότε πρότεινε λοιπόν να υπογράψουμε διαζύγιο, αιτούμενη το εξωφρενικά υπέρογκο ποσόν των 4000€ μηνιαίας διατροφής, κάτι που αρνήθηκα. Έτσι ξεκίνησε δικαστικός αγώνας όπου, ενώ υπάρχει δικαστική απόφαση για επικοινωνία και διανυκτέρευση με το παιδί μου, η μητέρα αρνείται να την τηρήσει με την δικαιολογία ότι είναι “μπουκωμένο”. Ακολουθεί δίκη και καταθέσεις των γονέων της που με χαρακτηρίζουν “καθημερινό πότη”, “μανιώδη καπνιστή”. Η πρώην πεθερά μου αναφέρει ότι, φοβάται για την ζωή της κόρης της και αντίστοιχα ο πρώην πεθερός μου ότι, δεν πρέπει να κοιμάμαι με την κόρη μου, γιατί υπάρχουν κίνδυνοι!!! Παράλληλα ως αίτια του διαζυγίου αναφέρεται η εκ μέρους μου διατήρηση εξωσυζυγικής σχέσης με πληθώρα αποδείξεων,οι οποίες όμως δεν προσκομίστηκαν ποτέ και πουθενά, γιατί όλα αυτά ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας τους και αποτελούν μέρος σχεδιασμού κατασυκοφάντησης μου.

Ενώ έχει επέλθει διάσταση και διατηρώ πλέον σχέση με μια Γαλλίδα, μητέρα 3 παιδιών, 2 ενήλικων που διαμένουν σε δικά τους σπίτια τους και ενός γιού, τον André 9.5 ετών που μένει μαζί της, θεωρεί η εν διαστάσει σύζυγος μου ότι δεν πρέπει η κόρη μας να έρχεται σε επαφή μαζί τους! Η υφιστάμενη δικαστική απόφαση επιτρέπει την διανυκτέρευση της κόρης μου, τόσο στην Θεσσαλονίκη όσο και στην Lille που εργάζομαι και διαμένω, με τον όρο ότι πρέπει να την παραλαμβάνω και να την παραδίδω εκτός από τις 2 πρώτες φορές που είναι υποχρέωση της μητέρας. Όταν η κόρη μου γνωρίστηκε με την σύντροφο μου και το παιδί της, αναπτύχθηκε μία εξαιρετική σχέση ανάμεσα στους 4 μας αλλά και στα 2 παιδιά που άρχισαν να λειτουργούν σαν αδέλφια. Έκτοτε η εν διαστάσει σύζυγος μου αντιδρά πολύ άσχημα, προσπαθεί να απαγορεύσει, απειλώντας με μηνύσεις, κάθε επαφή της συντρόφου μου και του παιδιού της, ενώ προβαίνει και σε λήψεις φωτογραφιών τους, χωρίς προηγούμενη έγκριση. Τα παιδιά παίζουν και συνεργάζονται καταπληκτικά και η σύντροφος μου φροντίζει και περιποιείται την κόρη μου σαν δίκη της. Η τέως σύζυγος μου όμως εξακολουθεί να αντιδρά αποστέλλοντας email όπου επιμένει να μην έρχονται σε επαφή υποθέτοντας ότι ο André μπορεί να κινηθεί σεξουαλικά προς την κόρη μας, ενώ θεωρεί τη μητέρα του επικίνδυνη με το πρόσχημα ότι δεν τηρεί τους κανόνες υγιεινής.

Όταν έφθασε η στιγμή να συγκατοικήσουμε με την σύντροφο μου αφού είχε δοκιμαστεί με επιτυχία η σχέση μας, τότε άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας με το παιδί μου. Επιλέξαμε ένα μεγάλο σπίτι φροντίζοντας αρχικά να διακοσμήσουμε και να εξοπλίσουμε το δωμάτιο του κοριτσιού μου, με όλες τις ανέσεις που θα ήθελε. Την έφερε ως όφειλε η μητέρα της και περάσαμε εξαιρετικά φτάνοντας στο σημείο να μην θέλει η μικρή μου να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το Πάσχα βάσει της απόφασης έπρεπε να την ξαναφέρει η μητέρα της, όμως αυτή την φορά κατάφερε να χαλάσει την επικοινωνία μας 5 ημέρες πριν την έναρξη των διακοπών, την στιγμή που είχα προγραμματίσει τα πάντα με την εργασία μου και είχα κλείσει να περάσουμε λίγες ημέρες διακοπών σε θέρετρο. Με ενημερώνει λοιπόν ότι δεν μπορεί να την φέρει λόγω φόρτου εργασίας (είχε διατηρήσει από την αρχή την θέση της στην παλιά της εργασία). Της προτείνω να έρθω Ελλάδα να την παραλάβω εισπράττοντας την άρνηση της επειδή δεν το προβλέπει η απόφαση αλλά ταυτόχρονα μου προτείνει να έρθω και να μείνω στην Ελλάδα τις ημέρες που δικαιούμουν να έχω το παιδί. Αυτό ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθεί γιατί είχαν ήδη προγραμματιστεί οι άδειες των ιατρών. Έτσι χάνω τις διακοπές με το παιδί μου όπως και ένα σεβαστό χρηματικό ποσόν κάτι που επαναλήφθηκε πολλές φορές. Μέσα στη θλίψη και τη απογοήτευση μου αποφασίζω να κλείσω εισιτήριο με πτήση 10 ωρών και ανταπόκριση μέσω Κωνσταντινούπολης. Ταξιδεύω μια ολόκληρη μέρα μόνο για να αγκαλιάσω το κορίτσι μου και να δώσω το δώρο της. Κατά την αναχώρηση μου βρισκόμαστε να κλαίμε αγκαλιασμένοι και απογοητευμένοι από αυτή την ταλαιπωρία που βιώνουμε διαρκώς.

Τα προβλήματα όμως της παρεμπόδισης δεν σταματούν εδώ. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς και λίγο πριν την παραλαβή του παιδιού μου για τις καλοκαιρινές διακοπές στην Γαλλία μου ζητάει να κάνουμε συμφωνητικό ότι θα μείνει μόνο 5 ημέρες στην οικία μου χωρίς την παρουσία της συντρόφου μου και του παιδιού της και στην συνέχεια θα επιστρέψουμε στην Ελλάδα ώστε να συνεχίσουμε τις διακοπές μας στο σπίτι των γονιών μου που ζουν εκτός Αθηνών. Ζητάει επίσης η παραλαβή-παράδοση να γίνει σε Αστυνομικό Τμήμα και αυταρχικά επισημαίνει ότι αν δεν δεχθώ τους όρους της θα αρχίσουν οι μηνύσεις. Με την διαμεσολάβηση του δικηγόρου μου, καταφέραμε να μεταπεισθεί και να ταξιδεύσουμε με το κορίτσι μου το οποίο μόλις με είδε αναφώνησε “Επιτέλους Ελευθερία! Επιτέλους Γαλλία”

Ακολουθεί καινούργια απόφαση, απαγορεύοντας σε τρίτους να παρευρίσκονται κατά την επικοινωνία μου με το παιδί άρα και με την γυναικά που πορεύομαι ήδη στην ζωή μου αφού συγκατοικούμε! Εν τω μεταξύ βγαίνει η απόφαση του διαζυγίου αλλά η μάνα του παιδιού μου, ασκεί έφεση. Μεσολαβούν 2 υπέροχες εβδομάδες διακοπών με το κορίτσι μου παρόλο που η μητέρα της συνέχεια προσπαθεί να το επηρεάσει δημιουργώντας  προβλήματα αλλά όταν φθάνει η ώρα, μετά από δίκη της επιθυμία, να πάρω το κοριτσάκι μου στην Γαλλία, αρχίζουν να έρχονται απαράδεκτα μηνύματα από την ίδια μιλώντας πολύ άσχημα! Πηγαίνω στο σπίτι να το παραλάβω με 2 μάρτυρες όταν ξαφνικά κάνει την εμφάνιση της η αστυνομία και η μητέρα αρνείται να παραδώσει το παιδί. Καταφεύγουμε στο Αστ.Τμημα για μηνύσεις οπού εκεί με κατηγορεί για ενδοοικογενειακή βία και εξύβριση ενώπιον αστυνομικών!! Απαντώ σοκαρισμένος και εγώ με μήνυση και περνάμε στην αυτόφωρη διαδικασία οπού με μεγάλη έκπληξη μου κρατούμαι με απόφαση Εισαγγελέα, ενώ εκείνη αποχωρεί γιατί ως δικηγόρος αποφεύγει την διαδικασία κράτησης! Μεταφέρομαι στο Αστ.Τμημα Πικερμίου και το επόμενο πρωί με χειροπέδες στο Εγκληματολογικό και στην συνέχεια στην Ευελπίδων! Εκεί η κατηγορία ενδοοικογενειακής βίας αποσύρεται από τον Εισαγγελέα ενώ στην δικάσιμο που ακολουθεί οι κατήγοροι μου δεν εμφανίζονται. Τελικά η εκδίκαση έχει πάρει αναβολή επ αόριστο. Αυτή η τελευταία θλιβερή εμπειρία με συγκλόνισε συθέμελα ερχόμενη να συμπληρωθεί από την διατάραξη πάλι της επικοινωνίας με το παιδί μου, την οποία για μια φορά ακόμα κατάφερα με αγάπη και επιμονή, να αποκαταστήσω.

Μέχρι στιγμής το ψυχικό αλλά και το οικονομικό κόστος είναι τεράστιο, όμως η αστείρευτη αγάπη για το παιδί μου, παρά τις άδικες κατηγορίες και την ταλαιπωρία που υφίσταμαι δεν θα με κάνουν να σταματήσω να αγωνίζομαι διότι θα συνεχίσω μέχρι πλήρους δικαίωσης. Το παιδί μου έχει πατέρα και έχει δικαίωμα να φροντίζεται και να στηρίζεται από αυτόν! Ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια και το ήθος δεν μου επιτρέπουν να παραιτηθώ από τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που έχω για το κοριτσάκι μου. Θα συνεχίσω τον αγώνα μου στηριζόμενος στις αξίες οι οποίες οφείλω να μεταλαμπαδεύσω στο παιδί μου!

Αν έπρεπε ως Έλενα να μιλήσω για τον πατέρα μου θα είχα τόσα και άλλα τόσα μικρά και μαγικά να πω! Ωστόσο σε μια ιστορία με ενεργούς μπαμπάδες δεν θα ταίριαζε να μιλήσει μια κόρη. Έτσι προτίμησα στο σημερινό επίλογο, να δανειστώ τα λόγια ενός πατέρα δύο παιδιών, του Στέφανου Ξενάκη, από το βιβλίο του “Ο Κάπταιν” , Μπαμπάς είναι αυτός που ξυπνάει στις τρεις το πρωί να σου φέρει νερό όταν διψάς. Μπαμπάς είναι αυτός που κάνει ατέλειωτες κωλοτούμπες σε σένα και τους κολλητούς σου. Μπαμπάς είναι αυτός που περιμένει τα νέα σου σαν τρελός, αλλά ποτέ δεν θα σ’ το πει. Μπαμπάς είναι αυτός που η μυρωδιά του είναι η πιο μαγική, αλλά κι η πιο διακριτική στον κόσμο ολόκληρο. Μπαμπάς είναι αυτός που κόβει τη βασιλόπιτα την πρώτη μέρα του χρόνου. Μπαμπάς είναι αυτός που κάνει τα δύσκολα να φαίνονται εύκολα. Μπαμπάς είναι αυτός που όταν τον χάσεις, χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
Στέφανος Ξενάκης “ΚΑΠΤΑΙΝ”