Οδυσσεβάχ ο δύτης
Τη στιγμή που οι συνομήλικοί του βγάζουν “selfie” και κάνουν “stories'” στο instagram, ο 17χρονος Οδυσσέας Λάμπρου από το Κορωπί βουτά στο βυθό με σκοπό να συλλέξει σκουπίδια. Η αγάπη του για τη θάλασσα και ο έντονος προβληματισμός του για τη μόλυνση από τη χρήση πλαστικών, τον οδήγησαν σε ηλικία μόλις 14 χρόνων να αποκτήσει δίπλωμα δύτη. Σχεδόν 4 χρόνια αργότερα ο Οδυσσέας ίδρυσε τη δική του ομάδα, την Beach Cleaning, με την οποία συνεχίζει την εθελοντική του δράση. Δέχτηκε με χαρά να μοιραστεί την ιστορία του μαζί μου, θέλοντας όπως είπε να ευαισθητοποιήσει και άλλα άτομα κυρίως μικρότερης ηλικίας.
Ποια ήταν η αφορμή; Tι σε ώθησε στο να μαζεύεις σκουπίδια από το βυθό;
Με θυμάμαι από μικρή ηλικία να πηγαίνω στην παραλία με την μητέρα μου τα καλοκαίρια και πριν μπω στη θάλασσα πάντα να καθαρίζω το μέρος όπου θα καθόμασταν. Το 2016 γνώρισα τον όμιλο αυτοδυτών Λουτρακίου, μια ομάδα αποτελούμενη από δύτες οι οποίοι βουτούν στη θάλασσα και βγάζουν σκουπίδια. Μου άρεσε το έργο που προσέφεραν τόσο στο περιβάλλον όσο και στην κοινωνία και έτσι αποφάσισα να πάρω το πτυχίο της κατάδυσης και να συμμετέχω στις δράσεις τους.
Οι γονείς σου πως αντέδρασαν όταν τους ανακοίνωσες ότι θα γίνεις δύτης;
Πιστεύω πως δεν τους φάνηκε περίεργο καθώς ήξεραν πόσο ευαισθητοποιημένος ήμουν και είμαι σε σχέση με την ρύπανση του περιβάλλοντος. Φυσικά, παρόλο που δεν μου το είπαν ποτέ σίγουρα θα υπήρχε ένα άγχος λόγω της κατάδυσης, αλλά μου έδειξαν εμπιστοσύνη και αυτό έκανε και εμένα να νιώθω καλύτερα.
Η ομάδα Beach Cleaning ήταν φυσικό επακόλουθο;
Στις αρχές του 2018 με την εμπειρία μερικών χρόνων που είχα στον τομέα των παράκτιων και υποθαλάσσιων καθαρισμών και αφού είχα δει πως το πρόβλημα των ακτών στην Αττική είχε μεγαλώσει επικίνδυνα αποφάσισα να δημιουργήσω την ομάδα Beach Cleaning. Μια ομάδα που ασχολείται με τον καθαρισμό ακτής και βυθού. Μετά από έναν χρόνο η διαφορά είναι εμφανής και οι εθελοντές περισσότεροι. Με αφορμή την πανελλήνια ημέρα εθελοντισμού στις 7 Απριλίου 2019 αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε μια σειρά δράσεων και να κάνουμε έναν καθαρισμό τον μήνα.
Έχεις δει περίεργα πράγματα στο βυθό;
Από τους καθαρισμούς που έχουμε κάνει έχουμε βρει κυρίως αλουμινένια κουτάκια, πλαστικά ποτήρια και μπουκάλια, καλαμάκια, σακούλες και αποτσίγαρα. Επίσης διαφόρων ειδών συσκευασίες τροφίμων, λάστιχα και μπαταρίες. Από τα πιο περίεργα πράγματα πού έχω δει είναι μηχανές, αυτοκίνητο, ανεμιστήρες, λεκάνες, ακόμα και μια μηχανή του γκαζόν.
Οι συνομήλικοί σου τι γνώμη έχουν γι’ αυτό που κάνεις;
Οι συνομήλικοί μου πολλές φορές με κοιτούν με απορία και μου λένε πως δεν είναι η ηλικία μας για αυτά. Με ρωτούν γιατί σπαταλώ τόσο χρόνο γι’ αυτό. Δεν σπαταλώ ελεύθερο χρόνο, κερδίζω από τα επόμενα.
Δεν σπαταλώ ελεύθερο χρόνο, κερδίζω από τα επόμενα.
Είναι οι νέοι Έλληνες ευαισθητοποιημένοι όσον αφορά στα περιβαλλοντικά προβλήματα;
Οι νέοι στην χώρα μας δεν είναι ευαισθητοποιημένοι, τουλάχιστον σε σχέση με τους νέους άλλων χωρών. Πιστεύω πως αυτό έχει σχέση με τη συμπεριφορά και την παιδεία των γονιών. Το 2014 παράχθηκαν 300,000,000 τόνοι πλαστικού και το 2018 σημειώθηκε άνοδος του αντίστοιχου ποσού αφού μέχρι το τέλος του χρόνου η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών είχε υπολογιστεί σε περίπου 348,000,000 τόνους. Αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς μέχρι το 2050 η παραγωγή πλαστικού θα ξεπερνά τους 730,000,000 τόνους ετησίως. Ας αναρωτηθούμε: Γιατί να χρειαζόμαστε τόσο πλαστικό; Γιατί να μην αντικαταστήσουμε τα πλαστικά με ένα υλικό πιο φιλικό προς το περιβάλλον;
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Να αρχίσω να ενημερώνω τους νέους για όλες αυτές τις ομάδες που υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά και να τους εξηγήσω και το πόσο σημαντικό είναι να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες στην καθημερινότητα μας. Αυτό θα μπορούσε να γίνεται μέσω συναντήσεων με μαθητές στα σχολεία, για παράδειγμα. Πιστεύω πως για να μειωθούν τα σκουπίδια θα πρέπει να καταργηθούν τα πλαστικά μιας χρήσης (έχει ήδη αποφασιστεί από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο) και φυσικά να υπάρξει σωστή παιδεία και ενημέρωση στις νεότερες γενιές.
Τι έχεις να πεις σε όσους διαβάζουν αυτήν τη στιγμή την ιστορία σου;
Θεωρώ πως είμαι μια από τις χιλιάδες αποδείξεις στον κόσμο πως ακόμα και ένα παιδί μπορεί να κάνει την διαφορά. Θα ήθελα να πω στους νέους πως αξίζει να προσπαθήσουν για κάτι καλύτερο αλλά και στους μεγαλύτερους πως πρέπει να στηρίζουν την προσπάθεια των παιδιών τους. Τέλος θα ήθελα οι μεγάλοι να θυμούνται πως κάθε φορά που πάνε να πετάξουν κάποιο σκουπίδι κάτω τα παιδιά τους αντιγράφουν.
Ένα παιδί λοιπόν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ένα παιδί που οφείλει να ακουστεί και να χειροκροτηθεί για τη μέχρι τώρα δράση του. Ένα παιδί που δίνει μαθήματα ζωής σε όλους εμάς! Αγαπημένε μου Οδυσσεβάχ συνέχισε, σε πείσμα των καιρών η Ιθαγδάτη σε περιμένει!