Ένας πολίτης του κόσμου
Από μικρός ήθελε να γνωρίσει τον κόσμο. Δεν ήθελε απλά να ταξιδέψει, ήθελε να τον ζήσει. Να γεμίσει εμπειρίες και γνώσεις, να έρθει σε επαφή με άλλους πολιτισμούς και διαφορετικές νοοτροπίες. Με πείσμα, επιμονή και υπομονή, ο Αλέξανδρος Λαφάρας, είναι πλέον διεθνές στέλεχος επιχειρήσεων που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Έχει στις αποσκευές του ένα αξιοζήλευτο βιογραφικό και σημαντικές συνεργασίες όπως αυτή με την Google. Το παιδικό όνειρο, παίρνει πλέον σάρκα και οστά αφού έχει ήδη δουλέψει σε 10 χώρες στην Ευρώπη, στην Μέση Ανατολή και στην Αμερική ενώ συνολικά έχει επισκεφθεί 55 διαφορετικές χώρες σε όλο τον κόσμο. Ένας χαρισματικός και ευφυέστατος νέος που αξίζει να γνωρίσουμε καλύτερα.
Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το πανεπιστήμιο του Sheffield της Μεγάλης Βρετανίας, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στα Χρηματοοικονομικά από το Baruch College του City University της Νέας Υόρκης, ενώ έχει επίσης ολοκληρώσει και το πρόγραμμα εξειδίκευσης στις «Διαπραγματεύσεις» του πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του είχε αρκετές φορές την ευθύνη σχεδιασμού και υλοποίησης διάφορων στρατηγικών επιχειρηματικών πλάνων, μερικά εκ των οποίων έχουν βραβευτεί από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών όπως επίσης και το περιφερειακό γραφείο Οικονομικής Ανάπτυξης της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Λόγω της συγκεκριμένης διεθνούς εμπειρίας του, ο Αλέξανδρος έχει συνεργαστεί με τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) επί Βαλκανικών θεμάτων και προώθησης Ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό, ενώ από το 2016 συνεργάζεται και με το Baruch College του City University της Νέας Υόρκης ως μέντορας μεταπτυχιακών φοιτητών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στα Χρηματοοικονομικά. Ο Αλέξανδρος από τις αρχές του 2019 εργάζεται ως ανώτατο διευθυντικό στέλεχος για μια Αμερικάνικη βιομηχανία 120 ετών με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Τι σε ώθησε να εργαστείς στο εξωτερικό;
Η εσωτερική ανάγκη που ένιωθα από μικρός να γνωρίσω τον κόσμο. Εγώ δεν αποφάσισα να φύγω στο εξωτερικό λόγω της κρίσης. Είχα ήδη αρχίσει να δραστηριοποιούμαι στο εξωτερικό πριν την κρίση λόγω του ότι πάντα ήθελα να ζήσω, να σπουδάσω και να δουλέψω με ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας και κουλτούρας ώστε να καταφέρω να εξερευνήσω και να δω το «διαφορετικό» με τα δικά μου μάτια. Ας πούμε ότι αυτό ήταν το όνειρο μου.
Είναι τόσο ειδυλλιακά τα εργασιακά δεδομένα στο εξωτερικό τελικά;
Το εργασιακό περιβάλλον στη Νέα Υόρκη είναι πολύ απαιτητικό και η σημαντικότερη διαφορά με την Ελλάδα είναι η αξιοκρατία. Στην Αμερική δεν κρίνεσαι με βάση το πόσες ώρες εργάζεσαι αλλά με το πόσο παραγωγικός είσαι. Καθημερινά κρίνεσαι βάσει του αποτελέσματος που φέρνεις. Οι ρυθμοί επίσης είναι πολύ γρήγοροι και το περιβάλλον πολύ ανταγωνιστικό. Για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις σ’ ένα υψηλό επίπεδο θα πρέπει να λειτουργείς συνεχώς με πολύ γρήγορα αντανακλαστικά, να είσαι πολύ εργατικός, διορατικός και το σημαντικότερο, πολύ πεισματάρης.
Πόσο εύκολο ήταν για σένα αλλά και για την οικογένεια σου να προσαρμοστείτε;
Η αρχή είναι πάντα δύσκολη και η πίεση της προσαρμογής μεγάλη, ειδικά όταν έχεις και οικογένεια. Η σύζυγος μου άφησε τη δική της επαγγελματική πορεία όταν αρχικά αποφασίσαμε να μετακομίσουμε στην Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια ζήσαμε για δύο χρόνια στην Σόφια ενώ τα τελευταία χρόνια πλέον ζούμε μόνιμα στη Νέα Υόρκη. Σίγουρα η αλλαγή στη ζωή της συζύγου μου ήταν μεγάλη αλλά δεν έπαψε ποτέ να είναι προσειλωμένη στον στόχο μας και γι’ αυτό θα είμαι πάντα περήφανος γι’ αυτήν. Όπως καταλαβαίνεις, οι αντιθέσεις ήταν μεγάλες αλλά και οι εμπειρίες όπως και οι γνώσεις επίσης ανεκτίμητες.
Τι σου λείπει πιο πολύ από τη χώρα σου;
Προφανώς οι άνθρωποι μας στην Ελλάδα. Οι οικογένειες μας και οι φίλοι μας. Μεγαλώνοντας στο εξωτερικό και ειδικά στην μακρινή Αμερική, χάνεις στιγμές μακριά από τους δικούς σου ανθρώπους και αυτό είναι το σημαντικότερο τίμημα που πρέπει να πληρώσεις.
Τι γνώμη έχουν αυτή τη στιγμή στην Αμερική για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Βάσει της δικής μου εμπειρίας, θα έλεγα ότι οι Αμερικάνοι συμπαθούν πολύ τους Έλληνες και γενικότερα την Ελλάδα. Ξαφνιάζομαι πάντα ευχάριστα όταν μιλάω με απλούς ανθρώπους στην Αμερική και συνειδητοποιώ πόσα πολλά γνωρίζουν για την χώρα μας. Δεν γνωρίζουν μόνο για την ομορφιά της Ελλάδας και τις παραλίες της, γνωρίζουν επίσης πολλά για την ιστορία μας, την κουζίνα μας όπως επίσης και για την κουλτούρα μας. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η αποτυχημένη διαπραγμάτευση του 2015, έκανε πολύ μεγάλη ζημία στην εικόνα της Ελλάδας, όχι μόνο στην Αμερική αλλά στο εξωτερικό γενικότερα.
Τι σχέδια έχεις για το μέλλον; Σκέφτεσαι κάποια στιγμή την επιστροφή στην Ελλάδα;
Πρόσφατα ξεκίνησα μια καινούργια επαγγελματική συνεργασία για την οποία είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Επίσης δεν έπαψα ποτέ να επενδύω στην εκπαίδευση μου, συνεπώς σχεδιάζω στο άμεσο μέλλον να συνεχίσω τις σπουδές μου σ’ ένα καινούργιο γνωστικό αντικείμενο που μ’ ενδιαφέρει. Το πιο σημαντικό όμως για εμένα είναι να μπορώ να βλέπω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν ευτυχισμένα. Η οικογένεια μου είναι το σημαντικότερο πράγμα για εμένα και όλα μου τα πλάνα είναι πάντα προσαρμοσμένα στις προτεραιότητες της. Όσον αφορά την επιστροφή μας στην Ελλάδα, θα σου έλεγα ότι πραγματικά έχω μάθει να μην λέω ποτέ, ποτέ. Θα είχαμε πολλούς λόγους να επιστρέψουμε στην Ελλάδα αλλά έχουμε και άλλους τόσους να μείνουμε στην Αμερική. Προς το παρών όλα μας τα άμεσα σχέδια έχουν ως βάση την Αμερική αλλά ποτέ δεν θα απέκλεια και την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, η όποια απόφαση θα είχε και πάλι ως γνώμονα την οικογένεια μου και το μέλλον των παιδιών μου.
Τι θα συμβούλευες τους νέους που σκέφτονται να μεταναστεύσουν;
Γενικά είμαι πολύ ευαισθητοποιημένος με τους νέους ανθρώπους που πασχίζουν να βρουν τον επαγγελματικό τους δρόμο. Προέρχομαι από εργατική οικογένεια και η επαγγελματική μου πορεία δεν ήταν ποτέ δεδομένη. Έπρεπε να δουλέψω πολύ σκληρά για να βρω τον δρόμο μου. Μέσω της συνεργασίας μου με το Baruch college του City University της Νέας Υόρκης ως μέντορας μεταπτυχιακών φοιτητών αλλά και ως ομιλητής επαγγελματικού προσανατολισμού, πάντα προσπαθώ να «σπρώξω» τους νέους ανθρώπους να αποκτήσουν κάποια εμπειρία στο εξωτερικό, έστω και ολιγόμηνη. Είναι πολύ σημαντικό για έναν νέο άνθρωπο να καταφέρει να ξεφύγει, έστω και για λίγο, από τον μικρόκοσμό του, να γνωρίσει, ν’ απορρίψει, μα το πιο σημαντικό, να εκτιμήσει το ποιος είναι και από που έρχεται μέσω της συναναστροφής του με ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας. Απλά όσοι σκέφτονται να μεταναστεύσουν, θα πρέπει να είναι συνειδητοποιημένοι ότι το εξωτερικό δεν είναι πανάκεια και ότι ποτέ δεν θα τους χαριστεί τίποτα. Αν πραγματικά το θέλουν πολύ και είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν σκληρά, τότε το πιο πιθανό είναι να τους δοθεί η ευκαιρία. Η αρχή είναι πάντα δύσκολή αλλά πιστεύοντας στον εαυτό τους και στα όνειρα τους, το πιο πιθανό είναι να καταφέρουν να πετύχουν τους στόχους τους.
Τελειώνοντας την κουβέντα μας με τον Αλέξανδρο συμφωνήσαμε σε ένα πράγμα, και οι δυο θέλουμε να έχουμε ”ένα παράθυρο ανοιχτό στον κόσμο”. Με ταξίδια, εκδρομές, βιβλία, φωτογραφίες και έργα τέχνης να γεμίσουμε το νου και την καρδιά εικόνες. Να μην βάζουμε φρένο στα όνειρα και τους στόχους μας, αντιθέτως να τους βάζουμε φτερά για να πετάξουν!