Έφη Βαδόλα, θεωρώ την ομορφιά μου ευλογία.

Η Έφη ήταν από τα πρώτα πρόσωπα που είχα στο μυαλό μου, όταν ξεκίνησα το Mylittlestories, ως το κορίτσι από τη Νάουσα που κατάφερε να εισχωρήσει στο μαγικό κόσμο του μόντελινγκ. Προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί της, αλλά οι συγκυρίες δεν ήταν ευνοϊκές και έτσι το θέμα έμεινε στο συρτάρι, όχι όμως για πολύ. Πρόσφατα κάναμε μια κουβέντα και όλα όσα ήθελα να πιστεύω για την Έφη επιβεβαιώθηκαν. Είναι μόλις 29 χρονών, έχει σπουδάσει στο τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων καθώς και Τεχνικός Διακόσμησης, ενώ πρόσφατα πήρε το πτυχίο της στην ψυχολογία. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το μόντελινγκ, όπου διαπρέπει συμμετέχοντας σε επιδείξεις μόδας κορυφαίων σχεδιαστών, σε φωτογραφίσεις αλλά και σε τηλεοπτικές εκπομπές. Συνειδητοποιημένη και με άποψη η Έφη Βαδόλα καταρρίπτει το μύθο πως οι όμορφες είναι κατα βάση και κένες!

Πως ξεκινάει η ιστορία σου στο μόντελινγκ?

Από όταν ήμουν μικρή, με είχαν προσεγγίσει διάφορα πρακτορεία, αρκετές φορές. Ωστόσο σε εκείνη τη φάση οι γονείς μου είχαν μια άλλη φιλοσοφία, ήμουν και εγώ της άποψης, ότι το φοβάμαι όλο αυτό οπότε οι απαντήσεις μου ήταν αρνητικές. Από τις πιο σημαντικές προτάσεις που αρνήθηκα ήταν αυτή του Μάκη Τσέλιου, σε ηλικία 18 χρονών. Το μόντελινγκ ξεκίνησε ουσιαστικά για μένα έξι χρόνια μετά, στις αρχές του 2014, τότε δούλευα ως διακοσμήτρια σε ένα πολιτικό μηχανικό. Αρχικά ήταν μια απόφαση που είχε ως στόχο καθαρά τα παραπάνω χρήματα στο εισόδημα μου. Ήξερα πλέον ότι το θέλω και πως μπορώ να το εκμεταλλευτώ εγώ και να μην με εκμεταλλευτεί αυτό. Με λίγα λόγια ήμουν πιο σίγουρη για εμένα και έτσι πήγα σε ένα πρακτορείο μοντέλων. Ήταν αναζωογονητικό  για μένα αυτό το νέο ξεκίνημα τότε.

Είναι κουραστικό επάγγελμα?

Στο μόντελινγκ είτε είναι φωτογράφιση, είτε πασαρέλα πάντα υπάρχει πολύ άγχος, πολύ ένταση. Μαθαίνεις αναγκαστικά λοιπόν να είσαι λίγο ρομποτάκι. Είναι κουραστικό να ασχολούνται όλοι μαζί σου, αλλά όχι ουσιαστικά μαζί σου, αλλά σαν να είσαι κάποιο αντικείμενο. Τα μάλλια και το βάψιμο, τους νοιάζουν πιο πολύ, από ότι εσύ σαν άνθρωπος, αφού αυτό πουλάνε άλλωστε. Τους ενδιαφέρει να βγει το αποτέλεσμα, δεν τους ενδιαφέρεις εσύ. Και αυτό μερικές φορές είναι κουραστικό.

Σου ζητήθηκε ποτέ κατά τη διάρκεια φωτογράφισης να κάνεις κάτι που σε έφερε σε δύσκολη θέση?

Όχι, δεν μου ζήτησαν κάτι που να ξεπερνάει τα όρια, γιατί τα όρια τα βάζω εγώ. Έχει τύχει σε φίλες μου, αλλά δεν έχει τύχει σε μένα. Απ΄ ότι έχω καταλάβει από μέσα παλιότερα ήταν πιο περίεργα τα πράγματα, γιατί ήταν και περισσότερα τα λεφτά. Τώρα που τα λεφτά είναι πιο φυσιολογικά, πάντα βέβαια περισσότερα από άλλες δουλειές, έχει γίνει και πιο ασφαλές, ούτε ναρκωτικά παίζουν, όπως λέγαν κάποτε, ούτε περίεργες καταστάσεις. Επιπλέον πίστευω πως αυτές τις καταστάσεις τις προσελκύεις και λίγο. Όταν βρίσκεσαι σε μια εμμονή με κάτι, όταν κυνηγάς κάτι πάρα πολύ, κάνεις και πολλά πράγματα που ίσως δεν θέλεις, υπερβάλλεις περισσότερο και σίγουρα μπορείς να βρεθείς σε διαφορετικές καταστάσεις. Όλη αυτή η εμμονή ότι θέλω να γίνω κάτι αγγίζει την ματαιόδοξια. Αντικειμενικά η ομορφιά έχει ημερομηνία λήξης, αν δεν ομορφύνεις το μέσα σου έχεις και εσύ ημερομηνία λήξης.

Αντικειμενικά η ομορφιά έχει ημερομηνία λήξης, αν δεν ομορφύνεις το μέσα σου έχεις και εσύ ημερομηνία λήξης.

Ποια είναι η άποψη σου για τους διαγωνισμούς τύπου ριάλιτι? Θα έπαιρνες ποτέ μέρος?

Υπάρχουν κάποιες φίλες μου, που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο ριάλιτι που τρέχει αυτή τη στιγμή. Μου πρότειναν και εμένα και τώρα αλλά και παλιότερα να πάω. Το σκέφτηκα, δηλαδή ήμουν πολύ κοντά στο να πω ναι, αλλά πάντα είχα αυτό το αίσθημα ότι δεν μου ταιριάζει. Θα έπρεπε πάλι να προσαρμοστώ, αλλά καταπιέζοντας με. Γνωρίζω ότι είναι μια κατάσταση στημένη. Δεν βασίζεται στην ομορφιά και στις ικανότητες 100%. Πίσω από όλο αυτό υπάρχουν και ψυχολογοί, που ζευγαρώνουν χαρακτήρες για να βγάλουν τηλεθέαση. Μπορεί σε κάποια κομμάτια εμπειρικά να πεις ότι είναι ωραίο και να πεις ότι ναι δούλεψα με την Καγιά, αλλά βγαίνοντας από εκεί θα κάνεις τόσο διαφορετικά πράγματα. Δεν αντιστοιχεί στα ελληνικά δεδομένα, όλο αυτό για το οποίο τις προετοιμάζουν. Τρως μια πίεση για να εξαντληθείς, να ξεπεράσεις τα όρια σου, για να προβληθείς είτε καλά είτε κακά για το κέρδος κάποιου άλλου. Πολλά είναι τα κορίτσια που ενθουσιάζονται και κυνηγάνε την εικόνα, ειδικά στην εποχή μας και πολλοί επισής εκείνοι που  το εκμεταλλεύονται. Αυτή είναι η εποχή μας δυστυχώς κι εγώ την ακολουθώ, αλλά με τους δικούς μου κανόνες και όρια προς το παρόν. Αυτός είναι ένας λόγος που θα με δυσκόλευε ένα ριάλιτι που στοχεύει στο να σε εκθέσει περισσότερο από ότι να προβάλει πρότυπα και αξίες. Βέβαια όλα στη ζωή είναι εμπειρίες και καταλαβαίνω τα κορίτσια που ίσως έχουν στόχο μια τέτοια εμπειρία με τις ανάλογες γνωριμίες αναγνωρισμένων επαγγελματιών. 

Πώς συνδυάζονται το μόντελινγκ με την ψυχολογία και τη διακόσμηση?

Στο δικό μου κόσμο ενώνονται αυτά τα τρία, με αφετηρία την τέχνη. Είναι τα μοναδικά που θεωρώ ότι έχω κάποιο ταλέντο και για αυτό μου βγαίνουν ακούραστα και αβίαστα. Γενικά πιστεύω ότι πρέπει να ασχολείσαι με πράγματα που δεν θα κοιτάς το ρολόι, πότε θα τελειώσει η ώρα να γυρίσεις σπίτι. Το μόντελινγκ είναι στην ουσία μια ομαδική δουλειά. Κάθε concept απαιτεί αντίληψη και αισθητική, αυτά σε συνδυασμό με την κοινωνικοποίηση , λόγω των πολλών ανθρώπων που καλείσαι να συνεργαστείς, με δελέασαν αρκετά, ήταν ένας χώρος τέχνης που μου άρεσε να ανήκω. Στο χώρο της τέχνης ανήκει και η διακόσμηση που είχα επιλέξει νωρίτερα στη ζωή μου, ένα επάγγελμα δημιουργικό που σε βοηθάει να ομορφαίνεις χώρους, εικόνες και ζωές. Ασχολήθηκα 3 χρόνια εξ ‘ολοκλήρου με αυτό το επάγγελμα και εκτός από γραφεία δούλεψα και μόνη μου με στολισμούς εκδηλώσεων όπως και με τη δημιουργία βιτρινών. Περνώντας  τα χρόνια και δουλεύοντας ως μοντέλο και διακοσμήτρια άρχισα να γίνομαι πιο αυτόνομη χρηματικά χωρίς όμως προσωπικό χρόνο. Ήταν ένα διάστημα που η ζωή μου αποτελούνταν μόνο απο δουλειές. Το μόντελινγκ με τα σημερινά δεδομένα προσφέρει ακόμα λεφτά πολύ καλύτερα από όσα μπορεί να παίρνει κάποιος ημερησίως στην οποιαδήποτε δουλειά γραφείου, σέρβις κλπ. Έφτασα λοιπόν το 2016 να έχω λίγα παραπάνω χρήματα αλλά καθόλου χρόνο για τον εαυτό μου. Κάθησα και σκέφτηκα τι χρειάζομαι, τι μου αρέσει και αν θελω να είναι έτσι η ζωή μου. Μετά από μια εσωτερική ανασκόπηση αποφάσισα τα χρήματα αυτά να τα χρήσιμοποιησω στο να ανακαλύψω έναν νέο τομέα που πάντα με ενδιαφέρε και αγαπούσα, την ψυχολογία.  Βρήκα το θάρρος λοιπόν να κάνω ένα νέο ξεκίνημα με στόχο ένα μεγαλύτερο όνειρο για μένα. Είναι πολύ σημαντικό να μην επαναπαυόμαστε και να εξελισσόμαστε συνεχώς. Να γεμίζουμε γνώσεις και εμπειρίες.

Πως σκέφτεσαι το μέλλον?

Για να είσαι ενεργά μέσα στο χώρο της μόδας πρέπει να τρέχεις σε casting, να το κυνηγάς όλο αυτό. Ίσχυει δηλαδή ότι και με τις περισσότερες δουλειές, ότι αφήνεις σε αφήνει. Επομένως θεωρώ ότι μέχρι να φτάσω σε σημείο να κάνω οικογένεια θα μπορώ να ασχολούμαι με το μόντελινγκ. Από εκεί και πέρα, την ψυχολογία περισσότερο ψάχνω. Αυτό είναι το όνειρο μου. Θέλω να ασχοληθώ με την θεραπεία μέσω της τέχνης, μου αρέσει να βρίσκω λύσεις και να βοηθάω. Επομένως κοιτάω να βρω κάτι σε μεταπτυχιακό και να δραστηροποιηθώ στην ψυχοθεραπεία μέσω της τέχνης. Είμαι σε μια φάση που προτιμώ να ζω το τώρα. Είμαι σε κοντινούς στόχους. Στόχος μου είναι να μαζέψω κάποια χρήματα για το μεταπτυχιακό. Μέχρι εκεί.

Η ομορφιά είναι τελικά κατάρα ή ευλογία?

Οι γονείς μου ήταν εκείνοι που μου δίδαξαν από μικρή, να μην βασίζομαι στην ομορφιά κι έτσι δεν την υπολόγιζα για πολλά χρόνια. Μεγαλώνοντας όμως έμαθα να την χρησιμοποιώ ως ένα εφόδιο και έτσι η ομορφιά για μένα εντάσσεται στα χαρίσματα. Σε όλους μας δόθηκαν προτερήματα, εάν ομως δεν βρεις το θάρρος να τα αναγνωρίσεις, να τα μάθεις και έπειτα να τα καλλιεργήσεις μένουν κρυμμένα  και άγνωστα. Στην ερώτηση λοιπόν εάν η ομορφιά είναι κατάρα ή ευλογία θα απαντήσω, πως είναι ότι επιλέξεις να δεις από εκείνη. Ίσως ανήκει και στις δυο κατηγορίες, μα η οπτική είναι στο χέρι του καθενός. Για μένα η ομορφιά είναι η καλλιέργεια και η γνωριμία με τον εαυτό και την  αλήθεια μας και γι΄αυτό μέχρι σήμερα θεωρώ την ομορφιά μου ευλογία, ένα δώρο που σέβομαι.

Χιλιάδες χρόνια πριν ο αρχαίος φιλόσοφος Αριστοτέλης είχε, πολύ εύστοχα, πει πως ¨Η ομορφιά είναι η καλύτερη συστατική επιστολή.¨ Και ποιος μπορεί άραγε να τον αμφισβητήσει, ειδικά σήμερα που η εικόνα φαίνεται να είναι το άλφα και το ωμέγα για την κοινωνία μας και η ομορφιά προβάλλεται σε κάθε μέσο και με κάθε τρόπο. Εξαντλητικές δίαιτες, θεραπείες προσώπου, μακιγιάζ, πανάκριβες κρέμες για την περιποίηση μαλλιών και νυχιών, ενδυματολογικές προτάσεις μονοπωλούν το γυναικείο κοινό. Χρόνος και χρήμα ξοδεύονται στο βωμό της ομορφιάς, με ένα και μοναδικό στόχο την τέλεια εικόνα. Δεν είναι κακό να θέλεις να είσαι αρεστή, να θέλεις να είσαι όμορφη, είναι όμως λυπηρό να επικεντρώνεσαι μόνο σε αυτό. Να καταλήγεις στο τέλος σαν μια βιτρίνα εντυπωσιακή που μαγνητίζει τους περαστικούς και όταν περάσουν το κατώφλι της αντικρύζουν ένα μαγαζί κενό. Αυτό θέλεις για σένα? Διάβασε, ταξίδεψε, άκου ωραίες μουσικές, μάθε χορό, παρακολούθησε μια παράσταση και θα γεμίσει το μέσα σου φως, που κανείς ούτε ο χρόνος δεν θα μπορέσει να στο στερήσει. Η ομορφιά μπορεί να είναι το εισιτήριο, αλλά η γνώση είναι το διαβατήριο αν θέλεις να περάσεις τα σύνορα.