Η ζωή η ίδια είναι ένα Δώρο. Στέφανος Ξενάκης

Είχαν περάσει 3 μήνες περίπου, αφότου άρχισα να τρέχω το συγκριμένο site, ήταν τα γεννέθλιά μου και η κουμπάρα μου, μου έκανε δώρο το πρώτο βιβλίο του Στέφανου Ξενάκη ΤΟ ΔΩΡΟ. Κλασικός βιβλιοφάγος την ίδια κιόλας μέρα έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα. Στην τρίτη σελίδα της εισαγωγής ένιωσα κάτι καρμικό να συμβαίνει, η φράση του συγγραφέα ”Ακόμα κι ένας άνθρωπος να νιώσει την ομορφιά της ζωής, άξιζε που το έγραψα”, καρφώθηκε στο μυαλό μου. Ο ίδιος λόγος που αποφάσισα να δώσω πνοή σε αυτό που λέγεται My Little Stories, η ελπίδα ότι κάποιος θα θελήσει να μιμηθεί τους ήρωές μου, θα εκτιμήσει τη ζωή και θα ζήσει στο έπακρον το κάθε της λεπτό. Ψάχνω λοιπόν το προφίλ του στο facebook και χωρίς δεύτερη σκέψη του στέλνω μήνυμα, σίγουρη σχεδόν ότι δεν θα διαβαστεί καν. Την άλλη μέρα λαμβάνω μιαν απάντηση που μόνο ο Στέφανος θα έδινε, από αυτές που έχουν σκοπό να κάνουν τον άλλο να ψηλώσει 10 πόντους, να τον κάνουν χαρούμενο. Το ότι θα έγραφα την ιστορία του ήταν πλέον δεδομένο και για τους δύο.

Ο Στέφανος Ξενάκης κατάγεται από την Χίο, σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών και MBA στο Manchester Business School. Εργάστηκε με επιτυχία ως στέλεχος και επιχειρηματίας στο χώρο της διαφήμισης από το 1993 έως το 2015. Δεν ήταν όλα ρόδινα και στρωμένα στη ζωή του. Βρέθηκε χωρίς δουλειά και χρήματα, χώρισε, έχασε τον πατέρα του και βίωσε το σκληρό πρόσωπο της κατάθλιψης. Η θέλησή του ωστόσο ήταν πιο ισχυρή και το απέδειξε. Εδώ και καιρό ασχολείται με το πάθος του, την αυτοβελτίωση και την προσωπική εξέλιξη, τις οποίες υπηρετεί με τα κείμενα και τις ομιλίες του. Παράλληλα εργάζεται εντατικά για το όνειρό του, το μάθημα «ΝΑΙ ΜΠΟΡΩ», ένα μάθημα αξιών κι αυτογνωσίας, το οποίο φιλοδοξεί να μπει σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας από την πρώτη κιόλας Δημοτικού. Το πρώτο του βιβλίο ΤΟ ΔΩΡΟ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2018 και έγινε #1 Bestseller. Ένα χρόνο μετά εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο του Το ΚΑΠΤΑΙΝ, που αφορά στον πατέρα του. Αν ρωτήσετε να σας πουν για τον Στέφανο, τους φίλους του, τον περιπτερά της γειτονιάς του ακόμα και την ταμία που τον εξυπηρετεί στο σούπερ μάρκετ θα σας απαντήσουν πως πάνω από όλα είναι άνθρωπος με Α κεφαλαίο.

Για αρκετά χρόνια δραστηριοποιήθηκες στο χώρο της διαφήμισης και των ΜΜΕ πως πήρες την απόφαση να βάλεις τέλος στην καριέρα σου;

Όταν δεν το αποφασίζεις εσύ, συνήθως το αποφασίζει κάποιος άλλος για σένα. Εργαζόμουν στον Όμιλο ΣΚΑΪ ως εμπορικός διευθυντής. Όταν έκλεισε ο κύκλος μου εκεί, ένας καλός άνθρωπος φρόντισε να με απολύσει, προκειμένου να ανοίξω τα φτερά μου και να γίνω επιχειρηματίας. Έκανα λοιπόν τη δική μου διαφημιστική εταιρία – για την ακρίβεια media shop. 18 χρόνια αργότερα, η κρίση μαζί και με κάποιες δικές μου αστοχίες φρόντισαν να κλείσει η εταιρία μου και να ασχοληθώ με αυτό που προφανώς ήταν το πάθος μου, την προσωπική εξέλιξη.

Μια περίοδος της ζωής σου ήταν σκοτεινή από που άντλησες δύναμη ώστε να βγεις ξανά στο φως;

Πολλές περίοδοι ήταν πολύ σκοτεινές. Έχω περάσει σχεδόν από τα πάντα. Έχασα τη φωνή μου για 6 μήνες, έπαθα βαθιά κατάθλιψη δύο φορές στη ζωή μου, έκλεισα την εταιρεία μου, καταστράφηκα οικονομικά, χώρισα, έχασα τον πατέρα μου. Το πάθημα είναι εγγυημένο. Το μάθημα όμως όχι. Εγώ λοιπόν είχα ένα καλό. Κάθε φορά που «πάθαινα» κάτι δούλευα πάνω σε αυτό με τη βοήθεια εξειδικευμένων ανθρώπων ή ομάδων. Στην αρχή τη δύναμη την άντλησα από αυτούς. Μετά έμαθα να την αντλώ από μένα, αλλά και να τη μοιράζομαι όπως τη μοιράστηκαν άλλοι μαζί μου.

Πέρασες ένα μέρος της παιδικής σου ηλικίας στα καράβια, καθώς ο πατέρας σου ήταν ναυτικός, τι αναμνήσεις έχεις από τότε;

Μόνο όμορφες. Πρώτα από όλα χόρτασα τους γονείς μου κι ειδικά τον μπαμπά μου. Τα παιδιά των ναυτικών συνήθως μεγαλώνουν με τη μαμά μακριά από τον μπαμπά. Άσε που είχα 30 άτομα του πληρώματος όλοι να παίζουν μαζί μου, όλοι να θέλουν να μου κάνουν τα χατίρια. Ευτυχώς δεν κακόμαθα. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.

Το Ναι Μπορώ είναι ένα στοίχημα προσωπικό για σένα;

Είναι κάτι που θέλω πολύ. Όλα αυτά που μαθαίνουμε μεγάλοι – όσοι τα μαθαίνουμε – δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην τα μάθουμε και στα παιδιά μας από πολύ νωρίς. Την ιδέα την πήρα στις ΗΠΑ προ ετών όταν παρακολούθησα ένα πρόγραμμα για επιχειρηματικότητα για παιδιά και διαπίστωσα ότι εκεί την οικονομία και τις επιχειρήσεις τις μαθαίνουν στα παιδιά του Δημοτικού με Αξίες. Κι έτσι ξεκίνησε. Αυτή τη στιγμή το ΝΑΙ ΜΠΟΡΩ τρέχει σε περισσότερα από 100 σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας με σημαντικά αποτελέσματα.

Πες μου δυο λόγια για το ΚΑΠΤΑΙΝ, το τελευταίο σου βιβλίο.

Το βιβλίο είναι γράμματα στο μπαμπά μου. Στο μπαμπά που ξυπνάει στις τρεις το πρωί να σου φέρει νερό όταν διψάς, που κόβει τη βασιλόπιτα την πρώτη μέρα του χρόνου και που κάνει τα δύσκολα να φαίνονται εύκολα. Μπαμπάς είναι αυτός που όταν τον χάσεις, χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Διαβάζοντας λοιπόν το ΚΑΠΤΑΙΝ θα νιώσεις ένα σεισμό μέσα σου. Ένα σεισμό που ίσως σε κάνει να αναθεωρήσεις τη σχέση με τους δικούς σου γονείς, είτε ζουν είτε όχι. Σίγουρα όμως θα σε κάνει να αναθεωρήσεις τη σχέση με τον γονιό που έχεις μέσα σου. Βλέπεις, όταν έρθει η ώρα να την κάνεις, μόνο θύμησες, μυρωδιές κι αγκαλιές θα αφήσεις πίσω. Κι αγάπη. Μπόλικη αγάπη.

Το βιβλίο ΤΟ ΔΩΡΟ γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, τι πιστεύεις ότι αγάπησε ο ανάγνωστης σε αυτό;

Τη γνώση και τον τρόπο με την οποία το βιβλίο την μοιράζει. Με καθημερινές φαινομενικά ασήμαντες ιστορίες που συχνά οι περισσότεροι από εμάς προσπερνάμε. Επίσης τον ισότιμο τρόπο με τον οποίο την μοιράζεται κι όχι κουνώντας το δάχτυλο. Με απλό καθημερινό λεξιλόγιο το οποίο συνήθως συναντάς σε συζητήσεις κι όχι σε γραπτά. Όταν πρωτοπήρε ένας καλός φίλος το βιβλίο στα χέρια του μου είπε «αυτό δεν είναι βιβλίο, αυτό είναι κουβέντα».

Το καλύτερο δώρο ποιο είναι για τον Στέφανο Ξενάκη;

Τα μηνύματα που λαμβάνω από μικρούς και μεγάλους για το πώς εμπνέονται από αυτά που γράφω ή λέω. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από αυτό. Συχνά τους απαντάω ότι τα μηνύματά τους είναι τα δικά μου δώρα.

Υπάρχει συνταγή για την ευτυχία;

Φυσικά και υπάρχει. Να κινείσαι, να επιλέγεις, να δεσμεύεσαι, να κάνεις το κάτι παραπάνω, να διεκδικείς, να αγαπάς, να εξελίσσεσαι, να εστιάζεις στο καλό, να παρατηρείς και να μην κρίνεις, να συγκεντρώνεσαι, να γράφεις, να σε τιμάς, να δρας. Συχνά δίνω ομιλίες με αυτές τις 13 συνήθειες που θα σου φέρουν τη ζωή που θέλεις. Και να θυμάσαι δεν μπορείς να είσαι πάντα ευτυχισμένος. Αυτό δεν είναι νορμάλ.

Και να θυμάσαι δεν μπορείς να είσαι πάντα ευτυχισμένος. Αυτό δεν είναι νορμάλ.

Είναι τελικά αστείο το τι θεωρούμε νορμάλ και τι όχι σήμερα. Βάζουμε στο σαλόνι μας όλο και μεγαλύτερες τηλεοράσεις επιζητώντας καλύτερη εικόνα και απόδοση ήχου και ξεχάσαμε πως είναι να απολαμβάνεις ένα ηλιοβασίλεμα ή τη μελωδία της βροχής. Βγάζουμε άπειρες φωτογραφίες με το κινητό μας γεμίζοντας την κάρτα μνήμης και έχουμε πάψει να δημιουργούμε αναμνήσεις στο μυαλό και στην καρδιά. Λέμε στα παιδιά μας να μην πιστεύουν στον Άι-Βασίλη, ούτε στην νεράιδα των δοντιών και τους κλείνουμε μεμιάς την πόρτα της φαντασίας. Τι απέγινε το ”Μια φορά και έναν καιρό” και το ”Ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα”; Ας μετατρέψουμε τη ζωή μας ξανά σε παραμύθι, με κακούς, με δράκους, μάγισσες και ξωτικά αλλά ας είμαστε εμείς οι ήρωες και όχι απλοί θεατές. Ας γράψουμε με το σπαθί μας το Happy End.

-Τι μέρα είναι? ρώτησε ο Γουίνι το αρκουδάκι.
-Είναι σήμερα, απάντησε το γουρουνάκι.
-Η αγαπημένη μου μέρα, είπε ο Γουίνι.
Winne the Pooh – Δάσος των Γαλάζιων Ονείρων – Α.Α. Μιλν